K-pop czyli koreański pop to połączenie tańca, electro, electropop, hip- hop i R&B, który powstał w Korei Południowej ale rozprzestrzenił się w całej Azji (i teraz rozprzestrzenia się po całym świecie). 

Pierwszym nowoczesnym zespołem w Korei Południowej była  grupa Seo Taiji & Boys  która swój debiut miała w 1992r

Muzyka ta popularność najpierw zdobywała w Azji wschodniej w latach ’90 , dopiero w przełomie 21w K-pop wszedł do japońskiego rynku.

Według autora amerykańskiego magazynu muzycznego „Rolling Stone” k-pop to mieszanka modnej zachodniej muzyki i wysokoenergetycznego japońskiego popu, która przyciąga słuchaczy za pomocą powtarzalnych chwytliwych zwrotów, czasami w języku angielskim. K-pop to połączenie zarówno śpiewu, jak i rapu oraz przywiązanie dużej wagi do część wizualnej występu oraz efektów scenicznych^.

K-pop to nie tylko muzyka; k-pop stał się subkulturą, która jest popularna wśród młodzieży całego świata. Dzięki internetowi i dostępności treści cyfrowych, k-pop zyskał szeroką publiczność. Członkowie tej subkultury określają się mianem kpoperów lub kpoperek. W Ameryce istnieje także określenie Koreaboo, jednak w krajach europejskich uważane jest za obraźliwe.